فرصتی پیدا کردم تا به وبلاگ دوستان سر بزنم و مطالبشان را بخوانم ، نوشته های دوستی رو میخونم و صدای دورنم میگه خیلی وقته نگفتی " خدایا شکرت"...
و حال می نویسم...
خدایا شکرت بخاطر اینکه هستی
بخاطر سلامتی جسم و روحی که بهم دادی
بخاطر رزق و روزی هلالی که بهم دادی
بخاطر قوه درکی که بهم دادی
بخاطر خانواده و دوستان ، عزیزانی که در کنارم قرار دادی
و خدایم شکرت میگویم بخاطر همه چیزایی که به من نبخشیدی، زیرا تو بزرگی و من کوچک، تو بخشنده ای و من بنده، تو رازی و من نیاز...
دوستت دارم خدایم
بنده محتاج تو
اومدم ببینم تو وبلاگت نوشتی کجا و چی قبول شدی
دیدم نه
چرا ننوشتی؟
فرصت نکردم ، مینویسم عزیزم.
خدایا خودت ما رو ببخش و...
او بزرگترین بخشنده است