حرفهای لحظه های دلتنگی
حرفهای لحظه های دلتنگی

حرفهای لحظه های دلتنگی

دهلیز


امشب فرصتی شد تا فیلم "دهلیز" رو تماشا کنم، ماجرایی ساده و تک خطی که با بازیگران اندک ولی به زیبایی توسط کارگردان به تصویر کشیده شده. بازیهای زیبا و روان و دوست داشتنی که بیننده رو به همذات پنداری با خود همراه میکند .

با امیرعلی یا "محمدرضا شیرخانلو" زندگی کردم و به شیطونیاش خندیدم و لحظه ای که ناراحت شد ، ناراحت شدم و چه ساده به پدرش کمک کرد و واقعا چطوری تونست این دیالوگا رو حفظ کند ، هانیه توسلی عزیز که مثل همیشه عالی و زیبا و روان تونسته نقش رو اجرا کنه و از همه عالی تر بازی رضا عطاران در نقش جدی ، عالی است .


انا حنیت- مشتاقم

 


این آهنگ رو دوست دارم و مدتها بود که بدنبال معنای شعرش بودم و امشب بالاخره پیداش کردم، ویدئوی زیبایی داره


نام ترانه: انا حنیت             خواننده: ماجد المهندس                    آلبوم: اغانی منفرده



انا حنیت انا انذلیت
ارجعلی اتوسل حیبیبی بیک
انا مشتاک یکفی فراک
کلشی بیه یسالنی حبیبی علیک


مشتاقم و فروتن
سوی من بازگرد عزیز دلم
دوری بسه، دلتنگتم
همه درونم از تو سراغ میگیره

************

عیونی تشتهی تشوفک
واذوب بلمسة جفوفک
حبیبی من البعد صدک
انا ملیت
تعاحضنی دفینی
وعوض عمری وسنینی
اموت من الحزن بعدک
اذا ماجیت

چشمام دیدنتو آرزو میکنه
و با یه لمس میسوزنم
از همون فاصله دور باورم کن عشق من
خستم
منو تو آغوش بگیر و گرمم کن
حال و روز و زندگیمو عوض کن
بعد از تو از ناراحتی میمیرم
اگه نیای

**************

من غبت عنی
وانا صدقنی
مرایة مکسورة وجرح یعکس جرح
من ضعت منی کلعبنی
مااحس انی على قید الفرح

از وقتی رفتی
باورم شد که آینه هام شکسته و زخم از زخمهام پدید میاد
از وقتی از دستت دادم دلم خستم کرده
دیگه هرگز شادی رو تجربه نکردم

***************

عیونی تشتهی تشوفک
واذوب بلمسة جفوفک
حبیبی من البعد صدک
انا ملیت
تعاحضنی دفینی
وعوض عمری وسنینی
اموت من الحزن بعدک
اذا ماجیت


چشمام دیدنتو آرزو میکنه
و با یه لمس میسوزنم
از همون فاصله دور باورم کن عشق من
خستم
منو تو آغوش بگیر و گرمم کن
حال و روز و زندگیمو عوض کن
بعد از تو از ناراحتی میمیرم
اگه نیای

 

من مادر هستم ...


من مادر هستم ...

با خوندن این جمله و دیدن تبلیغات این فیلم، به دیدنش ترغیب شده بودم و دیشب موفق به دیدنش شدم. همانطور که انتظار داشتم از بازیهای عالی بازیگران لذت بردم ، از پانته آ بهرام تا قاضیانی و باران کوثری و حبیب رضایی و از همه بهتر بازی فرهاد اصلانی که همیشه عالی است .

انتظار نداشتم که جیرانی اینقدر صریح موضوعی رو مطرح کند که در جامعه ما کمتر به آن پرداخته شده ، ولی خیلی خوب موضوع رو به تصویر کشیده بود . و باز هم اعتماد بیش از حد به افراد دیگر باعث این رخداد بود . نمی خوام بگم در جامعه های دیگر این موضوعات رخ نمیدهد ولی در جامعه ما بیشترین صدمه ها نه فقط به کودکانمان بلکه افراد بزرگسال نیز از این اعتماد بیش از حد به دیگران میخورند.

در آخر ماندم که با کدامشان هم دردی کنم و کدامشان گناهکار واقعی اند ،  آوای بی گناه که اعتماد کرده بود ، پدرام عاشق که آوا را از خود رانده بود، نادر شکست خورده ، ناهید مادر تنها، سیمین دیوانه و نابخشوده یا سعید تنها که ...

ولی اگر به اطرافمان نگاه کنیم این اتفاقات بارها بارها تکرار شده اند ولی هنوزم عبرت نمیگیریم و دوباره تکرار میشوند.