هر یکی به چیزی مشغول وبدان خوشدل و خورسند
بعضی روح بودند،به روح خود مشغول بودند
بعضی به عقل خود،
بعضی به نفس خود،
تورا، بی کس یافتم!
همه یاران رفتند بسوی مطلوبان خود!
تنهات، رها کردند!
من، یار بی یارانم!...
شس تبریزی