من مادر هستم ...

من مادر هستم ...

با خوندن این جمله و دیدن تبلیغات این فیلم، به دیدنش ترغیب شده بودم و دیشب موفق به دیدنش شدم. همانطور که انتظار داشتم از بازیهای عالی بازیگران لذت بردم ، از پانته آ بهرام تا قاضیانی و باران کوثری و حبیب رضایی و از همه بهتر بازی فرهاد اصلانی که همیشه عالی است .

انتظار نداشتم که جیرانی اینقدر صریح موضوعی رو مطرح کند که در جامعه ما کمتر به آن پرداخته شده ، ولی خیلی خوب موضوع رو به تصویر کشیده بود . و باز هم اعتماد بیش از حد به افراد دیگر باعث این رخداد بود . نمی خوام بگم در جامعه های دیگر این موضوعات رخ نمیدهد ولی در جامعه ما بیشترین صدمه ها نه فقط به کودکانمان بلکه افراد بزرگسال نیز از این اعتماد بیش از حد به دیگران میخورند.

در آخر ماندم که با کدامشان هم دردی کنم و کدامشان گناهکار واقعی اند ،  آوای بی گناه که اعتماد کرده بود ، پدرام عاشق که آوا را از خود رانده بود، نادر شکست خورده ، ناهید مادر تنها، سیمین دیوانه و نابخشوده یا سعید تنها که ...

ولی اگر به اطرافمان نگاه کنیم این اتفاقات بارها بارها تکرار شده اند ولی هنوزم عبرت نمیگیریم و دوباره تکرار میشوند.